اگر بخواهیم از نیازهای یک زن که به تازگی مادر شده است، فهرستی تهیه کنیم قطعاً بعد از یک صندلی ننویی، یک کالسکه محکم و البته هر تعداد چرتی که بتواند در طول روز بزند، اضافه کردن گروهی از دوستان صمیمی و حامی که بتوانند در این روزهای حساس و سخت در کنارش باشند، لازم و ضروری است.
برآمدن از پس شب‌های طولانی و بدون خواب، تعویض پوشک‌‌های پشت‌هم و رفت‌وآمدهای بدون پایان به مطب دکتر بدون کمک دوستان کار آسانی نیست. اگر مادر هستید در یک سال اول حتماً به این گروه از دوستان نیاز خواهید داشت:
1. دوست الگو
یکی از مادرهایی که حتماً باید جز اولین دوستانتان باشد، مادری است که فرزندانش از بچه شما چند سالی بزرگ‌ترند و به‌قول‌معروف چند پیراهن بیشتر از شما پاره کرده باشد. درنتیجه گزینه مناسبی برای پرسیدن سؤالاتی درباره دندان‌درآوردن، خلاص شدن از شر پستانک یا پیدا کردن یک پرستار بچه قابل‌اعتماد خواهد بود.
به‌ویژه در هفته‌های اول که بعد از محرومیت‌های متعدد از خواب چشم باز می‌کنید و می‌بینید کسی مانند فرشته نجات بالای سرتان است که نه‌تنها به شما امید می‌دهد بلکه بسیار راحت و آسوده است300-515 dumps و به شما می‌گوید که عالی عمل کرده‌اید و زندگی‌تان به همین زودی‌ها بهتر می‌شود. ممکن است دوستی با چنین فردی به روزهای قبل بازگردد اما برای زمانی که تازه زایمان کرده‌اید حضور فردی محکم و باهوش برای یاری‌رسانی به شما بسیار دلگرم‌کننده است.
2. دوست همسان
احتمالاً این دوستتان را در کلاس ورزش بارداری پیدا کرده باشید یا وقتی نوزادتان را داخل کالسکه به پارک می‌برید و در حال شکایت از بی‌خوابی و درد سینه در هنگام شیردهی هستید، به او بربخورید. ممکن است بچه‌هایتان تقریباً هم‌سن باشند. درنتیجه دوست شما هر حس و حالی را که شما از آن حرف می‌زنید درک می‌کند. به‌علاوه ایده‌های یکسانی درباره مادر بودن دارید؛ برای مثال اجازه نمی‌دهید نوزادتان با گریه‌های شبانه‌اش خانه را روی سرش بگذارد و باهم دنبال راه‌حل می‌گردید. ملاقات با چنین دوستی مانند زمانی است که اولین دوست صمیمیتان را در مدرسه پیدا کردید. این صمیمیت به خاطر اینکه هردو باردار هستید و تقریباً در زمان نزدیکی زایمان کرده‌اید، ایجاد می‌شود و اگر بچه‌هایتان هر دو از یک جنس باشند، صمیمیتان بیشتر می‌شود. معمولاً حرف‌هایتان هیچ‌وقت تمام نمی‌شود و روزانه بارها تلفنی حرف می‌زنید و حتی درباره کوچک‌ترین چیزها با یکدیگر مشورت خواهید کرد. شاید بهترین قسمت ماجرا این باشد که هرچقدر با این دوستتان درباره بچه‌داری و روزهایی که در حال گذراندن آن هستید حرف بزنید، بدون خستگی به شما گوش می‌دهد. باور کنید یا نه او تنها کسی که می‌توانید راجع به مکیدن انگشت شست کودکتان برایش بیش از 15 دقیقه صحبت کنید.
خوشحالی‌تان زمانی کامل می‌شود که این دوستی سابقه‌ای قدیمی داشته باشد و به‌طور هم‌زمان با دوست دوران مدرسه یا دانشگاهتان با یکدیگر باردار باشید و بعد از بچه‌دار شدن بتوانید هرچقدر دلتان می‌خواهد از بچه و نگرانی‌هایش و حتی خاطرات مشترک گذشته حرف بزنید.
در سال‌های نوپایی
بعد از سال اول حضور دوستانی که در ادامه درباره‌شان برایتان می‌گوییم، دلگرم‌کننده خواهد بود.
3. دوستان پایه
مادر سه فرزند درباره لزوم حضور دوست پایه می‌گوید: «دوستی داشتم که دخترش چند ماهی از دختر من کوچک‌تر بود، وقتی او را دیدم به نظرم رسید باهم خیلی تفاوت داریم و نمی‌شود که دوست هم باشیم. از من 10 سال کوچک‌تر بود و خیلی بیشتر از من از خانه بیرون می‌رفت؛ اما باوجود تفاوت‌هایی که داشتیم دوستان خوبی شدیم. حضورش باعث شد روزهای کوتاه زمستان کسل و بی‌حوصله نباشم. به‌علاوه آماده هر بیرون رفتنی بود. باهم بچه‌ها را به پارک و موزه می‌بردیم و قهوه می‌‌خوردیم. از آن دوست‌هایی که هر موقع می‌خواستی سرزده به دیدنش می‌رفتی. اگر کاری داشت می‌گفت که نمی‌تواند الآن با من باشد و حتی گاهی بچه‌اش را پیش من می‌گذاشت و بیرون می‌رفت؛ من هم می‌توانستم همین کار را بکنم.» هر مادری به چنین دوستی که این‌قدر راحت، مثبت اندیش، باانرژی و البته انگیزه‌بخش فعالیت باشد، نیاز دارد. برای بودن با او نیازی به برنامه‌ریزی از هفته‌ها قبل نیست و برایش مهم نیست که دوش گرفته‌ای یا نه. ممکن است چنین دوستی هیچ‌وقت شبیه صمیمی‌ترین دوستتان نباشد و با او رازهای مگویتان را نگویید؛ اما وجود او باعث می‌شود همیشه لبخند بزنید.
4. دوست قانون‌شکن
هرچقدر هم مادر باتجربه‌تری شوید، به مادرهایی نیاز دارید که گاهی به بچه‌هایشان اجازه می‌دهند هر کاری می‌خواهند بکنند. شلوغ‌کاری کنند، بیسکویت را توی چایشان له کنند یا از سر و کول دوستانشان بالا بروند. نه‌تنها از این افراد دیدگاه جدیدی نسبت به زندگی یاد می‌گیرید؛ بلکه متوجه می‌شوید مادر بودن تنها رعایت نکاتی که در کتاب‌ها آمده و انجامشان مانع از آسیب به فرزندتان می‌شود، نیست.
مادر یک فرزند سه‌ساله می‌گوید: «وقتی برای اولین بار یکی از دوستانم را دیدم که اصلاً توجهی به قوانینی که من برای فرزندم خیلی رویشان تأکید داشتم نداشت، بسیار شگفت‌زده شدم. برای من جای تعجب داشت که کسی از اینکه شیر خودش را به نوزادش ندهد بی‌خیال باشد و حتی احساس گناه هم نکند. به‌علاوه اصلاً در خانه‌شان ساعت خواب مشخصی نداشتند و به فرزندانش اجازه می‌داد تا هر ساعتی که دلشان می‌خواست تلویزیون تماشا کنند. چیزی که تعجب داشت این بود که بااین‌همه بی‌قانونی، بچه‌هایش شادترین، مؤدب‌ترین و سالم‌ترین بچه‌هایی بودند که من در اطرافم دیده بودم. دوستی با او به من یاد داد که باید گاهی از مرزهایی که برای تربیت بچه‌ها دارم بگذرم و بدانم هیچ‌چیز آن‌قدرها هم مطلق نیست و گاهی نیاز داریم کمی بی‌قانون باشیم.»
بعد از سال‌های نوپایی
بعدازاینکه به‌اصطلاح بچه‌ها از آب و گل درآمدند وقت آن می‌رسد که برای خودتان دوستان صمیمی پیدا کنید.
5. مادرانِ دوستان صمیمی فرزندتان
ممکن است با نگاهی دوباره به لیست دوستانتان متوجه شوید دوستی با آن‌ها صرفاً به خاطر داشتن فرزند است. با صمیمیت بیشتر بچه‌ها، مادران نیز صمیمی‌تر می‌شوند. اول این‌طور به نظر می‌رسد که تنها ارتباط شما با این مادران به خاطر فرزندانتان باشد اما ارتباط با آن‌ها و اعتمادتان بیشتر و بیشتر می‌شود تا جایی که خانه‌هایشان به محل امنی تبدیل می‌شود که گاهی بچه‌هایتان را پیششان بگذارید.
باید در نظر داشت که این دوستی‌ها بیشتر از آنکه بر اساس علایق مشترک باشند بر اساس شرایط مشترک شکل می‌گیرند. در زندگی هرکدام از شما یک شغل، درآمد، فرهنگ و سبک زندگی متفاوت وجود دارد. درواقع با این تفاوت‌ها اگر بچه‌هایتان نبودند هیچ‌وقت باهم دوست نمی‌شدید؛ اما مادر شدن شما را باهم دیگر هم‌قدم کرده است.
6. به یک دوست بدون فرزند نیز نیاز دارید!
اینکه به دوستان فعلی‌تان علاقه دارید یک‌طرف اما اینکه دوستی داشته باشید که سراغ موضوعاتی مثل بی‌خوابی‌های شبانه، از شیر گرفتن و موضوعات مربوط به بچه نرود هم لازم است، چون:
دوستانی که بچه ندارند، شما را به زندگی قبلی‌تان وصل می‌کنند. به چیزهایی که در گذشته دوستشان داشتید و شرایط فعلی باعث شده آن‌ها را برای مدتی فراموش کنید. مادر بودن باعث می‌شود به خودتان تنها به‌عنوان یک مادر نگاه کنید و فراموشتان شود روزی یک هنرمند، عاشق کتاب یا ورزش بودید.
نیاز دارید لحظه‌ای به چیزی جز فرزندتان فکر کنید. اینکه تمام فکر و ذکرتان مال او باشد آسان است اما اینکه ساعاتی به‌جای تعویض پوشک و شیر دادن فقط به خودتان و حتی موضوعات پیش‌پاافتاده فکر کنید و راجع به آن‌ها با کسی حرف بزنید برای استراحت ذهنتان لازم است.
بودن با این دوستانتان به شما دیدگاه جدیدی می‌دهد. ممکن است به روش‌هایی عادت کرده باشید اما باوجود او بتوانید از قالب خودتان بیرون بیایید.
این دوستان بدون آنکه برایتان نصیحتی داشته باشند، فرزندتان را دوست دارند. سعی می‌کنند توجه بچه شما را بدون آنکه بخواهند در مورد نحوه خوابیدن یا خوردن او نظری بدهند، به خود جلب کنند. در نتیجه می‌توانید با آرامش از ارتباط گرفتن کودکتان با آن‌ها لذت ببرید!